Revista Europea de Derecho de la Navegación Marítima y Aeronáutica
ISSN versión electrónica: 2386-8902
Unmanned Aerial Vehicles in Fire Protection [Bezzałogowe statki powietrzne w ochronie przeciwpożarowej]
Katarzyna KOSTUR
Małgorzata ŻMIGRODZKA
Tomasz BALCERZAK
Abstract: Wildfires affect 67M hectares (ha) worldwide per year, approximately 1.7 % of the land area, and costs over €2,000B per year globally - considering both firefighting and economic damage. The social and environmental costs include the damage to human health and fatalities (estimated at 340,000 premature deaths per year due to fire), release of greenhouse gases and damage to infrastructures. Extinguishing a wildfire is an extremely complex task. Current alternatives to fight wildfires include helicopters, hydroplanes, and firefighters. Unfortunately, all these options have several limitations. It is significant that they put human lives at risk. Meanwhile, price and operation costs of aerial means are huge paint points for owners and operators. Another important challenge is that current firefighting civil aviation regulations only allow firefighting manned aircrafts to operate between first and last light due to safety concerns for pilots, limiting the operation time to an average of 12 hours, which leads to many fires reactivating at night. Also, distance from which the water must be released using hydroplanes or helicopters is too far and, as such, the fire extinguishing efficiency is low and the water usage results too high. Unmanned aircrafts, also referred as drones, have the potential to overcome these drawbacks, as no lives would be put at risks even during night operations and offering the possibility to fly at low altitudes to improve effectiveness. However, nowadays the use of tactical drones in fires is limited to monitoring, surveillance and data collection tasks; while there is no single drone in the market capable of extinguishing fires. This is because current drone technologies lack the fire extinguishing capabilities that current firefighting aerial means have.
Streszczenie: Pożary niszczą globalnie ok. 67 mln hektarów (ha) rocznie. To jest około 1,7% powierzchni lądowej, a koszty zniszczeń to ponad 2000 mld EUR rocznie na całym świecie - biorąc pod uwagę zarówno pożary jak i straty gospodarcze. Koszty społeczne i środowiskowe obejmują szkody dla zdrowia ludzkiego oraz ofiary śmiertelne (szacuje się ok. 340 000 przedwczesnych zgonów rocznie w wyniku pożaru), uwolnienie gazów cieplarnianych i uszkodzenie infrastruktury. Gaszenie pożaru jest niezwykle złożonym zadaniem. Obecne techniki wykorzystywane do walki z pożarami obejmują śmigłowce, hydroplany oraz standardowo pracę strażaków. Niestety, wszystkie te opcje mają kilka ograniczeń. Znaczące jest, że narażają życie ludzkie służb pożarniczych, często występują ofiary pożarów, a także zniszczenia infrastruktury.
Innym ważnym wyzwaniem jest to, że obecne przepisy dotyczące lotnictwa cywilnego w pożarnictwie pozwalają jedynie załogowym samolotom gaśniczym na działanie między wschodem a zachodem słońca ze względu na obawy związane z bezpieczeństwem pilotów, ograniczając przy tym czas pracy średnio do 12 godzin, co prowadzi do reaktywacji wielu pożarów w nocy. Również odległość, z której woda musi zostać dostarczona przy użyciu hydroplanów lub śmigłowców, jest zbyt duża, a zatem skuteczność gaszenia pożaru jest niska, a zużycie wody jest zbyt wysokie. Istnieje zatem potrzeba wykorzystania bezzałogowych statków powietrznych, zwanych także „dronami”, które posiadają potencjał przezwyciężenia tych niedogodności, ponieważ praktycznie żadne życie ludzkie nie byłoby zagrożone, nawet podczas nocnych operacji gaszenia pożaru. Bezzałogowe statki powietrzne oferują również możliwość latania na niskich wysokościach, aby poprawić skuteczność gaszenia pożarów. Obecnie użycie taktycznych dronów w pożarach ogranicza się do zadań monitorowania, nadzoru i gromadzenia danych. Na rynku nie ma pojedynczego „drona” zdolnego do gaszenia pożarów. Dzieje się tak, ponieważ przy wykorzystaniu obecnych technologii w bezzałogowych statkach powietrznych brakuje możliwości gaszenia pożaru, jakie mają obecne klasyczne środki powietrzne przeciwpożarowe np. śmigłowce lub samoloty.
Technologia bezzałogowych statków powietrznych znajduje coraz większą popularność i zastosowanie w codziennym życiu. W artykule przedstawiono analizę możliwości ich wykorzystania w działaniach Straży Pożarnej oraz propozycję rozwiązania technologicznego-bezpilotowego statku powietrznego dedykowanego do działań Straży Pożarnej..
Keywords: fires, unmanned aerial vehicles, drones, fire detection, technical requirements, operational requirements, unmanned aircraft, UAS, aviation law, EASA, European Union.
Słowa kluczowe: pożary, bezzałogowe statki powietrzne, drony, rozpoznanie pożaru, wymogi techniczne, wymogi operacyjne, bezzałogowy statek powietrzny, UAS, prawo lotnicze, EASA, Unia Europejska.
Para citar este artículo puede utilizar el siguiente formato:
Katarzyna Kostur, Małgorzata Żmigrodzka y Tomasz Balcerzak (2019): «Unmanned Aerial Vehicles in Fire Protection [Bezzałogowe statki powietrzne w ochronie przeciwpożarowej]», en Revista Europea de Derecho de la Navegación Marítima y Aeronáutica, n. 36 (2019).